به کجا چنین شتابان ؟

گون از نسیم پرسید

دل من گرفته زین جا

هوس سفر نداری

ز غبار این بیابان ؟

همه آرزویم اما

چه کنم که بسته پایم

به کجا چنین شتابان

به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم

سفرت بخیر اما تو و دوستی خدا را

چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی

به شکوفه ها به باران

خدایا : عقیده ی مرا از دست عقده ام مصون بدار.

خدایا : به من قدرت تحمل عقیده ی مخالف ارزانی کن .

خدایا : خودخواهی را چندان در من بکش یا چندان برکش تا خودخواهی دیگران را احساس

نکنم و از آن در رنج نباشم.

خدایا : قناعت صبر و تحمل را از ملتم باز گیر وبه من ارزانی دار.

خدایا : به هر که دوست می داری بیاموز که : عشق از زندگی کردن بهتر است و به هر که دوست تر میداری بچشان که : دوست

داشتن از عشق برتر.

خدایا: (( چگونه زیستن )) را تو به من بیاموز (( چگونه مردن )) را خود خواهم آموخت.

خدایا : به من توفیق تلاش در شکست – صبر در نومیدی – رفتن بی همراه – جهاد بی سلاح –

کار بی پاداش – فداکاری در سکوت – دین بی دنیا – مذهب بی عوام – عظمت بی نام –

خدمت بی نان – ایمان بی ریا – خوبی بی نمود – گستاخی بی خامی – مناعت بی غرور –

عشق بی هوس – تنهایی در انبوه جمعیت – دوست داشتن بی آن که دوست بداند – روزی کن .

خدایا : به جامعه ام بیاموز که تنها راه به سوی تو از زمین می گذرد اما به من بیراهه ای  میان بر نشان بده .

خدایا : (( مسئولیت شیعه بودن))  را –  که علی وار بودن و علی وار زیستن وعلی وار مردن است و علی وار پرستیدن و علی وار

اندیشیدن و علی وار جهاد کردن و علی وار کار کردن و علی وار سخن گفتن و علی وار سکوت کردن است  - تا آن جا که در توان

این بنده ی ناتوان علی است همواره فرا یادم آر .

به عنوان یک (( من علی وار )) : یک روح در چند بعد : خداوند سخن بر منبر – خداوند پرستش در محراب – خداوند کار در زمین

– خداوند پیکار در صحنه – خداوند وفا در کنار محمد(ص) – خداوند مسئولیت در جامعه – خداوند قلم در نهج البلاغه – خداوند

پارسایی در زندگی – خداوند دانش در اسلام – خداوند انقلاب در( زمان ) – خداوند عدل در حکومت –

خداوند پدری و انسان پروری در خانه و ...

بنده ی خدا در همه جا در همه وقت !

 به عنوان یک شیعی مسئول وفادار به : مکتب –  وحدت و عدالت – که سه فصل زندگی اوست

و رهبری و برابری – که مذهب اوست – و فدا کردن همه ی مصلحت ها در پای حقیقت – که رفتار اوست .

وقتی روز لباس سیاه می پوشد شب صدایش می کنند.

وقتی آسمان از زمین عکس می گیرد به (( فلاش دوربین )) او (( رعد)) می گویند.

از وقتی دو چشمشش با هم قهر کردند بینوا (( لوچ)) شد.

((مترسک )) عروسکی است که زیر خط فقر زندگی می کند.

آن قدر ناز طرف را کشید که جوهر خودکارش تمام شد .

برای اینکه سرزمین رویا و واقعیت را گم نکند بینشان سیم خاردار کشید.

به سادگی از کنار زندگی گذشت به همان سادگی هم در گذشت.

می گفت برای این که آدم خوش بینی شوم احتیاج دارم بینی ام را عمل کنم .

قلبم مثل یک بمب ساعتی در زمان معین مرا ترور خواهد کرد .

خورشید آرزوی دیدن ماه و ستارگان را به گور خواهد برد .

جوراب پاره از کفش تقاضای رازداری کرد .

برای اینکه سه شنبه را از نزدیکترین فاصله ببینم تا دوشنبه صبرمی کنم.

میدان خالی به بعضی ها میدان می دهد.

دلم برای تماشای لک لک ها لک زده است .

1)    در پی علت خطا باشید نه فرد خاطی .

2)    سعی کنید که حتی الامکان از فرد خاطی بخواهید که خود مشکل را حل کند.

3)    مشکل را مشکل سازمانی بدانید نه مشکل شخصی.

      4)پیش آمدن مشکل را فرصتی برای بهبود عملکرد سازمان بدانید .

1)    علامتی (مضطرب شدن دانش آموز با دیدن سئوالات امتحانی )

2)    محرک وپاسخی (دیدن چراغ قرمز و فشار دادن روی پدال ترمز)

3)    زنجیره ای ( مسواک زدن در کودکان : گرفتن مسواک و گذاشتن خمیر دندان روی آن و قرار دادن مسواک در دهان )

4)    کلامی ( نامیدن اشیاء برای کودکان – فرا گیری زبان در بزرگسالان )

5)    تمیز دادن محرک ها ( یادگیری تشخیص اشکال مختلف هندسی )

6)    مفهوم ( درک ویژگی های مشترک اشیاء و امور )

7)    قانون یا اصل( ارتباط دو یا چندمفهوم به هم وساخت معنای تازه 2+2=4)

8)    حل مساله ( پیچیده ترین نوع یادگیری است که شامل یادگیری اولیه به اضافه ی خلاقیت و نوآوری است. )

پس درهر موقعیتی با توجه به هدف یادگیری و بهره ی هوش کودک و نوجوان خودمان از او انتظار داشته باشیم