خدایا : عقیده ی مرا از دست عقده ام مصون بدار.

خدایا : به من قدرت تحمل عقیده ی مخالف ارزانی کن .

خدایا : خودخواهی را چندان در من بکش یا چندان برکش تا خودخواهی دیگران را احساس

نکنم و از آن در رنج نباشم.

خدایا : قناعت صبر و تحمل را از ملتم باز گیر وبه من ارزانی دار.

خدایا : به هر که دوست می داری بیاموز که : عشق از زندگی کردن بهتر است و به هر که دوست تر میداری بچشان که : دوست

داشتن از عشق برتر.

خدایا: (( چگونه زیستن )) را تو به من بیاموز (( چگونه مردن )) را خود خواهم آموخت.

خدایا : به من توفیق تلاش در شکست – صبر در نومیدی – رفتن بی همراه – جهاد بی سلاح –

کار بی پاداش – فداکاری در سکوت – دین بی دنیا – مذهب بی عوام – عظمت بی نام –

خدمت بی نان – ایمان بی ریا – خوبی بی نمود – گستاخی بی خامی – مناعت بی غرور –

عشق بی هوس – تنهایی در انبوه جمعیت – دوست داشتن بی آن که دوست بداند – روزی کن .

خدایا : به جامعه ام بیاموز که تنها راه به سوی تو از زمین می گذرد اما به من بیراهه ای  میان بر نشان بده .

خدایا : (( مسئولیت شیعه بودن))  را –  که علی وار بودن و علی وار زیستن وعلی وار مردن است و علی وار پرستیدن و علی وار

اندیشیدن و علی وار جهاد کردن و علی وار کار کردن و علی وار سخن گفتن و علی وار سکوت کردن است  - تا آن جا که در توان

این بنده ی ناتوان علی است همواره فرا یادم آر .

به عنوان یک (( من علی وار )) : یک روح در چند بعد : خداوند سخن بر منبر – خداوند پرستش در محراب – خداوند کار در زمین

– خداوند پیکار در صحنه – خداوند وفا در کنار محمد(ص) – خداوند مسئولیت در جامعه – خداوند قلم در نهج البلاغه – خداوند

پارسایی در زندگی – خداوند دانش در اسلام – خداوند انقلاب در( زمان ) – خداوند عدل در حکومت –

خداوند پدری و انسان پروری در خانه و ...

بنده ی خدا در همه جا در همه وقت !

 به عنوان یک شیعی مسئول وفادار به : مکتب –  وحدت و عدالت – که سه فصل زندگی اوست

و رهبری و برابری – که مذهب اوست – و فدا کردن همه ی مصلحت ها در پای حقیقت – که رفتار اوست .